Γενικά στοιχεία

 
  • Γεωγραφία

       Το 42.2% (ή 1.873 τ.χλμ.) του εδάφους του νομού Φθιώτιδας αποτελείται απο ημιορεινές περιοχές, το 37.9% (ή 1685 τ.χλμ.) είναι ορεινές και το 19.9% (ή 882 τ.χλμ.) πεδινές περιοχές.

 

  • Βουνά

                                                        

 

       Η ΟίτηΣτα βορειοδυτικά  σύνορα με την Ευρυτανία το χώρο καταλαμβάνουν οι νοτιοανατολικές απολήξεις της νότιας Πίνδου, με πιο αξιόλογη κορφή τα Λυκομνήματα, στα 1522μ.

Νοτιότερα, ορθώνεται ο Τυμφρηστός (2315μ) και η Καλλιακούδα, με μεγαλύτερο υψόμετρο τη κορυφή Κοκκάλια και τα 1720μ.

      Στο νοτιοδυτικό τμήμα, στα όρια με το νομό Φωκίδας εκτείνονται τα Βαρδούσια όρη με σημαντικότερες κορυφές τη Μεγάλη Χούνη ή Χωμήριανη (2293μ), το Σινάνι (2054μ) και τον Ομαλό (1750μ).[5].

       Στα ανατολικά των Βαρδουσίων βρίσκεται το όρος Οίτη που έχει μέγιστο υψόμετρο τα 2152μ. στο ανατολικό μέρος βρίσκονται τα μικρότερα βουνά,Καλλίδρομο (1372μ.), Κνημίς (938μ) και Χλωμό (1081μ).

     Στη βορειανατολική περιοχή και στα όρια με το Νομό Μαγνησίας υψώνεται η Όθρυς με ψηλότερες κορυφές το Γερακοβούνι (1726μ) υψόμετρο και τη Μεγάλη Ράχη (1209μ).

Ιδιαίτερης αξίας δασικά συστήματα του νομού είναι:

     Ο εθνικός δρυμός της Οίτης

     Το αισθητικό δάσος των Μεξιατών

     Το αισθητικό δάσος του Αγίου Γεωργίου

  • Πεδιάδες

      Η μεγαλύτερη πεδινή περιοχή του νομού είναι η λεκάνη του Σπερχειού ποταμού η οποία περιλαμβάνει και την πεδιάδα της Λαμίας. Άλλα πεδινά εδάφη βρίσκονται στα παράλια του Ευβοϊκού κόλπου, όπως η πεδιάδα της Αταλάντης, της Αμφίκλειας και του Δομοκού.

 

  • Ποτάμια

      Ο κύριος ποταμός του νομού, που μαζί με τους παραποτάμους του ποτίζει όλη την Φθιώτιδα, είναι ο Σπερχειός με μήκος 80 χλμ., ο οποίος πηγάζει από τις χαράδρες του Τυμφρηστού σε υψόμετρο 2300 μέτρων και ρέει προς τα ανατολικά εκβάλλοντας στον Μαλιακό κόλπο. Η λεκάνη την οποία αποστραγγίζει στις εκβολές του δημιουργεί και τη μεγαλύτερη πεδιάδα του νησιού. Οι κυριότεροι παραπόταμοι του Σπερχειού είναι η Βίστριζα (ο Ίναχος των αρχαίων), ο Γοργοπόταμος στα νερά του οποίου ζουν νεροχελώνες, νερόφιδα, βάτραχοι, και στις όχθες του σαύρες, χελώνες και οχιές, ο Ρουστανίτης, και ο Ασωπός που παλιά λεγόταν Καρβουναριά. Ο Σπερχειός έχει ακόμα 63 μικρότερους παραπόταμους.

Ο άλλος ποταμός είναι ο Κηφισός ή Μαυρονέρι (ο Μέλας ποταμός των αρχαίων) ο οποίος εισέρχεται στο νομό από την Φωκίδα, βόρεια της Άμφισσας και εκβάλλει στον Ευβοϊκό κόλπο.

 

  • Υγροβιότοποι

πέτρινο γεφύρι του Ασωπού

    Το Δέλτα του Σπερχειού είναι σημαντικός υγροβιότοπος που σχηματίστηκε από τις προσχώσεις του ποταμού, με έκταση 196 τ.χλμ.. το μεγαλύτερο τμήμα του είναι καλλιεργήσιμη γη –ορυζοκαλλιέργειες- ενώ στο υδροβιότοπο φιλοξενείται πλούσια ορνιθοπανίδα. 21 διαφορετικά είδη πουλιών παραμένουν μόνιμα στο Δέλτα, ενώ άλλα 63 είδη πουλιών περνάνε το χειμώνα στη περιοχή. Υπάρχουν και 20 με 30 ζευγάρια πελαργών κοντά στα χωριά της Αγίας Παρασκευής, της Ανθήλης και του Μοσχοχωρίου. Ζουν επίσης ψάρια όπως κέφαλοι, τσιπούρες, γλώσσες, λαβράκια, γαρίδες, κυδώνια, στρείδια και χάβαρα.

    Της Αγίας Παρασκευής, δίπλα στο Δέλτα του Σπερχειού ποταμού, 3 χλμ. ανατολικά της Λαμίας. Στις πηγές του χωριού ζει το μοναδικό στο κόσμο αρχέγονο είδος ψαριού, ο Ελληνοπυγόστεος (Pungitius hellinicus), ένα ψάρι με μέγεθος περίπου 4 εκατοστά.

 

     Άλλοι υγροβιότοποι υπάρχουν :

 

    στο Δέλτα του Μαλιακού κόλπου,

    στη περιοχή «Βρωμολίμνης» στον Άγιο Κωνσταντίνο,

    της Τραγάνας και του Βουρλιά στην Αταλάντη,

    του Αλμυροπόταμου Αχλαδίου που ζουν καβούρια, χελώνες, νερόκοτες, κέφαλοι και μπάφες,

    του χειμάρρου Ξηριάς στη Λαμία,

  της «Σβάλας» Πελαγίας όπου σε έκταση 110 στρεμμάτων ζουν ερωδιοί και άλλα είδη μεταναστευτικών πουλιών και

   της λίμνης του Εθνικού δρυμού της Οίτης.

 

  • Ακτογραφία

      Η ακτογραμμή του νομού αρχίζει από βορειοανατολικά, από το ακρωτήρι Σταυρός, το ανατολικότερο σημείο της Στερεάς Ελλάδας, απέναντι από την Εύβοια από την οποία χωρίζεται από τον Δίαυλο των Ωρεών. Στη συνέχεια στρέφεται προς τα νοτιοδυτικά και σχηματίζει τους όρμους της Γλύφας και του Γαρδικίου. Μετά τα ακρωτήρια Τάπια, Δρέπανο και Καραβοφάναρο, η ακτογραμμή συνεχίζει προς τα δυτικά και σχηματίζει το κόλπο του Μαλιακού. Μέσα στον κόλπο, βρίσκονται οι όρμοι της Στυλίδας και της Αγίας Τριάδος. Μετά το ακρωτήρι Χιλιομίλι, η ακτογραμμή στρέφεται νοτιαανατολικά μέχρι το ακρωτήριο Κνημίς που χωρίζει τον όρμο των Καμένων Βούρλων από τον όρμο του Αγίου Κωνσταντίνου. Μετά ακολουθεί το ακρωτήρι της Αρκίτσας και ο κόλπος της Αταλάντης, με τις δυο νησίδες του, την Αταλάντη και το Γαιδουρονήσι. Ο κόλπος κλείνει στο ακρωτήριο Κέρατα και η ακτή συνεχίζοντας ανατολικά και κατόπιν νοτιοδυτικά σχηματίζει τον όρμο της Λάρυμνας, ο οποίος τελειώνει στο ακρωτήριο Σταυρός. Με τα τελευταία ακρωτήρια του νομού τη Μύτη της Παπαδιάς και τη Γάζα τελειώνει η ακτογραμμή του νησιού.

 

  • Τουρισμός
  • Ιαματικός τουρισμός

       Ο νομός είναι διάσημος για το γεωθερμικό του πεδίο και τις ιαματικές πηγές του. Πιο διάσημες από όλες, οι πηγές των Καμένων Βούρλων πλούσιες σε φυσικά μέταλλα, άλατα και ραδόνιο τα καθιστούν ιδανικά για τη θεραπεία ρευματικών, αρθριτικών και αγγειακών παθήσεων. Τα λουτρά της Υπάτης, με τη πηγή τους να αναβλύζει από βάθος 18 μέτρων, και με τη θερμοκρασία των νερών ίδια περίπου με του ανθρώπινου σώματος έχει επίσης υψηλή επισκεψιμότητα και χάρη στο οργανωμένο υδροθεραπευτήριο που λειτουργεί εκεί. αλλά και η ιαματική πηγή της Εκκάρας, με τις υδροθειούχες πηγές της δέχεται κυρίως νεαρόκοσμο εξαιτίας και των άλλων δυνατοτήτων αναψυχής της περιοχής.

  • Οι κυριώτερες ιαματικές πηγές του νομού Φθιώτιδας είναι:

       Η υδροθειοχλωρονατριούχος πηγή της Υπάτης, οξυπηγή θερμοκρασίας 33.5ο C και 0,11 μονάδων ραδιενέργειας, η αλκαλική θειοπηγή θερμοκρασίας 33.6 C και 0,14 μονάδων ραδιενέργειας και υδροθειούχος θερμοκρασίας 25.5 C και 0,36 μονάδων ραδιενέργειας πηγές του Πλατυστόμου, η υδροθειοχλωρονατριούχος πηγή 41ο C θερμοκρασίας και ραδιενέργεια 0,6μονάδων των Θερμοπυλών, η θειούχος πηγή 28ο θερμοκρασίας του Αρχανίου, - οι 4 ραδιενεργές χλωρονατριούχες πηγές θερμοκρασίες 31-34ο των Καμένων Βούρλων. Η υδροθειοχλωνατριούχος πηγή θερμοκρασίας 30.9ο C και ραδιενέργειας 0,1 μονάδων των Σιδηροπηγών και η υδροθειοχλωρονατριούχος πηγή της Καλλυντικής.

 

  • Περιβαλοντικός / περιηγητικός τουρισμός

      O εθνικός δρυμός της Οίτης, με ψηλότερη οροσειρά τον Πύργο στα 2.152 μ. στα σύνορα μεταξύ του νομού Φθιώτιδας και Φωκίδας έχει ιδιαίτερη και πλούσια ποικιλομορφία σε χλωρίδα από 1200 είδη φυτών αλλά και σε πανίδα. Εκεί βρίσκεται και το φαράγγι του Ασωπού, από τις πιο όμορφες περιηγητικές διαδρομές του νομού, καθώς και το μουσείο του Εθνικού Δρυμού της Οίτης που δημιουργήθηκε από το Δασαρχείο. Επίσης και ο εθνικός δρυμός Παρνασσού – Δάσους Τιθορέας, και η λίμνη Νευρόπολη στο όρος Καλλίδρομο.   

 

  • Πολιτιστικός τουρισμός

                                                 

                                                     το κάστρο του Αχινού

 

     O νομός έχει να επιδείξει σημαντικούς αν όχι κορυφαίους για την ελληνική ιστορία αρχαιολογικούς χώρους όπως τις Θερμοπύλες και την αρχαία Τραχίνια, αλλά και μουσεία όπως το Αρχαιολογικό Μουσείο και το Λαογραφικό Μουσείο της Λαμίας, το Βυζαντινό Μουσείο της Υπάτης, το Μουσείο της πόλης της Αταλάντης. Επίσης τα κάστρα της Λαμίας, της Υπάτης, της Δρυμαίας, του Αχινού και οι παραδοσιακοί οικισμοί όπως της Αμφίκλειας και της Χορευταριάς προσφέρουν ικανοποίηση συμβάλλουν στην ανάπτυξη του πολιτιστικού τουρισμού. 

 

  • Θρησκευτικός τουρισμός

       Tο αντρικό μοναστήρι της Παναγίας Αγάθωνας κοντά στην Υπάτη, χτισμένο στις πλαγιές της Οίτης, με την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, αποτελεί το σημαντικότερο κέντρο του θρησκευτικού τουρισμού ενώ και άλλα σημαντικά μοναστήρια όπως το μοναστήρι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, η μονή Δαδίου, κ.α. έλκουν αρκετούς τουρίστες όλη τη διάρκεια του χρόνου.

 

  • Χειμερινός τουρισμός

     Tο χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού που λειτουργεί στη θέση ‘’Φτερόλακκα’’ και σε υψόμετρο 1800 μέτρα, είναι το ισχυρό χαρτί τουριστικής ανάπτυξης του νομού καθώς η εγγύτητά του στην πρωτεύουσα την Αθήνα, τη Λαμία και τη Πάτρα και οι καλές εγκαταστάσεις του το καθιστούν από τα προσβασιμότερα κέντρο χειμερινού τουρισμού.

 

  • Ορυκτός πλούτος

       Πλούσιος σε ορυκτά είναι ο νομός. Μεγαλύτερο και σημαντικότερο κοίτασμα είναι αυτό του σιδηρονικελίου στη   Λάρυμνα που το εκμεταλλεύεται η βιομηχανία ΛΑΡΚΟ. Άλλα ορυκτά που υπάρχουν στο νομό είναι βωξίτης, αχρωμίτης, λευκόλιθος, μαγγάνιο, νικέλιοχαλκός αλλά δεν είναι σε σημαντική ποσότητα. Κοιτάσματα λιγνίτη και σιδηροπυρίτη που υπήρχαν τα προηγούμενα χρόνια έχουν σήμερα εξαντληθεί.    

 

  • Οικονομικές δραστηριότητες

      Ο πληθυσμός ασχολείται με αγροτικές δραστηριότητες και κυρίως τη γεωργία, τη κτηνοτροφία και την υλοτομία. Συστηματική γεωργική εκμετάλλευση με επιστημονικό τρόπο οργανωμένη γίνεται στη πεδιάδα του Δομοκού λόγω της αποξήρανσης της προϋπάρχουσας λίμνης  Ξυνιάδας. Επίσης σημαντική γεωργική εκμετάλλευση γίνεται και στη πεδιάδα του Σπερχειού. Κύρια γεωργικά προϊόντα του νομού είναι τα δημητριακά, τα όσπρια και οι πατάτες, τα λαχανικά, τα αμπέλια και τα φυτώρια καρποφόρων δέντρων. Από δενδροκαλλιέργειες η ελαιοκαλλιέργεια και η καλλιέργεια κελυφωτού φιστικιού είναι οι πιο αναπτυγμένες.    

Όσον αφορά τη βιομηχανία υπάρχουν μικρά εργοστάσια ζυμαρικών, αλευρόμυλοι, ορυζόμυλοι, βαμβακοελαιουργεία και υφαντουργίες. Πιο αναπτυγμένη θεωρείται η οικοτεχνία αφού λειτουργούν πολλές βιοτεχνίες παραγωγής και επεξεργασίας προϊόντων.

Το 54. 3% των επιχειρήσεων του νομού ασχολούνται με το χονδρικό και λιανικό εμπόριο, επισκευή οχημάτων, το 14,5 % στις κατασκευές, στα ξενοδοχεία και στα εστιατόρια 13,3%,

 

  • Γεωργία

     Ιδιαίτερα αναπτυγμένη στις πεδινές περιοχές και κυρίως στην εύφορη κοιλάδα του Σπερχειού. Οι εκτάσεις που καλλιεργούνται είναι 1.600.162 στρέμματα και κυρίως καλλιεργούνται σιτηρά, βρώσιμα όσπρια, κτηνοτροφικά όσπρια, καπνός και βαμβάκι. Από τις δενδρώδεις καλλιέργειες κυριαρχούν οι ελαιώνες, οι αμυγδαλιές, οι μηλιές, οι καρυδιές και οι καστανιές.  Στον νομό υπάρχουν 5.530.000 ελαιόδεντρα και 70 ελαιοτριβεία. Η αμπελοκαλλιέργεια παρουσιάζει αύξηση τα τελευταία χρόνια, η ντομάτα για τη βιομηχανία καλλιεργείται στη περιοχή του Δομοκού όπου υπάρχουν αρκετές μονάδες επεξεργασίας της ντομάτας στη Ξυνιάδα Δομοκού και στο Περιβόλι Ξυνιάδας. Το κελυφωτό φυστίκι καλλιεργείται κυρίως στη Δυτική Φθιώτιδα και στις περιοχές του Μώλου και της Λοκρίδας. Η ποικιλία «Κελυφωτό Φυστίκι Μάκρης Φθιώτιδας» μάλιστα έχει χαρακτηριστεί Π.Ο.Π. από το 1955. Στην περιοχή του Δέλτα του Σπερχειού και κυρίως στην περιοχή της Ανθήλης και της Ροδίτσας κυριαρχεί η ορυζοκαλλιέργεια από το 1950 περίπου. Τα σιτηρά είναι όμως η πιο διαδεδομένη καλλιέργεια του νομού με κυρίως καλλιεργούμενο δημητριακό το σκληρό σιτάρι. Μια προσοδοφόρα παλιά καλλιέργεια στο νομό, ήταν και αυτή του καπνού. Όταν σταμάτησαν οι επιδοτήσεις για τη παραγωγή καπνού, η παραγωγή του μειώθηκε δραστικά. Το 2007 μόνο 937 στρέμματα καλλιεργήθηκαν με καπνά. 

Mε τη βιολογική γεωργία πάλι ασχολούνται 573 βιοκαλλιεργητές με 37.309 στρέμματα. Από αυτά το 35.40% καλλιεργείται με ελιές ενώ το 31.77 με ζωοτροφές όπως μηδική και τριφύλλι.

 

  • Αλιεία

    435 αλιευτικά σκάφη παράκτιας αλιείας στα λιμάνια της Αγίας Μαρίνας, της Στυλίδας, της Λάρυμνας, της Αγίας Τριάδας, των Καμένων Βούρλων και του Καραβόμυλου κυρίως, 34 μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας και ιχθυογενετικοί Σταθμοί, 816 απασχολούμενοι στη θαλάσσια αλιεία. Μέση ετήσια (Μ.Ε.) αλιευτική παραγωγή ψαριών 2.500 τόνους ενώ οστράκων είναι 700 τόνοι, κυρίως κυδώνια. Υπάρχουν επίσης, σύμφωνα με τις επίσημες άδειες, 12.000 ερασιτέχνες ψαράδες και 14 αλιευτικοί σύλλογοι. Στην Φθιώτιδα λειτουργούν 46 βιομηχανίες ιχθυοκαλλιέργειας οι περισσότερες εκ των οποίων στο κόλπο της Λάρυμνας και οστρακοκαλλιέργειας, οι περισσότερες εκ των οποίων βρίσκονται στον Μαλιακό κόλπο.

 

  • Ονομασία Λαμίας

     Το πώς, από ποιούς, πότε και με ποια αιτιολόγηση η πόλη βαφτίστηκε, δεν το γνωρίζουμε με ακρίβεια. Ξέρουμε μονάχα, πως τούτο ήτανε το αρχικό της όνομα και πως στη συνέχεια το έχασε κανα δύο φορές, μα το ξαναπόκτησε. Κατά τη μυθολογία, η Λαμία χτίστηκε απ' το Λάμο, το γιο του Ηρακλή και της Ομφάλης, της ακόλαστης χήρας - βασίλισσας της Λυδίας, που αγόρασε απ' τον Ερμή, τον Ηρακλή. Μαζί της ο Ηρακλής έκανε κι άλλους δύο γιους: τον Αγέλαο και τον 'Υλλο.